2019 07 25 Diverse alpen cols
Vanmorgen wat vroeger op de moter gestapt om de cols te beklimmen en proberen een glimp te kunnen opvangen van de Tour de France.
Als eerste hebben we de Col de Madeleine beklommen, dat was een mooie col met prachtige uitzichten.
De nodige foto's werden gemaakt en de drone kon ook hier weer zijn werk doen.
Vervolgens zijn we verder gereden naar de Col du Glandon. Vandaar konden we de Mont Blanc zien, maar hiervoor moest wel de truc met polarisatiefilter worden toegepast. Hierdoor was vooral de witte sneeuw net wat beter te zien. We hebben nog even gewacht op een para-glider die wou opstijgen, maar hij bleef zijwind hebben waardoor hij niet durfte op te stijgen.
Op maar een paar minuten ligt dan alweer de volgende col, de Col de la Croix de Fer om precies te zijn. Vanuit hier wel een geweldig zicht op het volgende dal en bergtoppen.
Als volgende hebben we een wel zeer speciale col gedaan namelijk de Col du Chaussy bij Lacets de Montvernier, deze wordt ook wel de schoenveter genoemd.
Doordat deze erg steil en heel veel korte bochten achter mekaar heeft. We waren blij dat er geen tegenliggers naar onder kwamen omdat de weg wel erg smal was. Het was een speciale ervaring ook wel een beetje duizeling in het hoofd zo kort achter elkaar. Langs de bergwand kwam een behoorlijke warme wind omhoog. Mike heeft daarom zijn drone wat meer in het achterland omhoog gelaten en dan op hoogte boven de passage te hangen. De beelden spreken denk ik voor zich.
Omdat vandaag de Tour de France een ettappe heeft op de Col Galibier worden alle toegangswegen afgezet en er is geen doorkomen aan ook niet met de motor. We vonden langs de eerste afzetting nog wel een omweg met de motor, maar 3 km verder was het gedaan met de pret (14 u). Ook wij motorrijders moeten stoppen. Dju 11 km nog naar Valloire (waar de finish was), maar ook nog met diverse hoogtemeters dus lopen was geen optie. De borden onder gaven aan dat alles vanaf 6u30 tot 20u30 werd dichtgezet.
Wat gedaan . . . . dan toch maar stoppen en met tegenzin wachten LANG wachten en zelfs geen Tour zien. TOTDAT Mike een auto van L1 zag aankomen (Er mochten namelijk auto's van de Tour wel door). Mike stopt de auto en heeft aan de mannen gevraagd of Kathleen mee mocht naar de Finish in Valloire. En jawel hoor, het werd gefixed en Kathleen werd met GSM en fototoestel achterin gezet en kon zo mee. 
De Col de Telegraphe in een leuke mini is eens iets anders.:)
Eens aangekomen in Vallroie is het wachten tot de Tour binnen is.
De nodige foto's en video's werden gemaakt. Erg speciaal om samen met een Radio/TV crew mee te mogen.
Na de aankomst kon voor de cameraman en presentator het werk beginnen door een mensenmassa en ploegenauto's je proberen te wringen om de nodige intervieuws te kunnen doen. Als eerste werd een intervieuw afgenomen van de ploegbaas van de Jumboploeg.
Dank aan Tom Reinders (cameraman ) en aan Frank Moonen (reporter) Na 2u gingen ze voor L1 live op antenne. Voor een paar minuten moest je zelfs 2 u wachten om live verslag uit te brengen in het programma Tour de L1mbourg.
Minpuntje was dat het vanaf 18 u is beginnen te regenen en vooral Mike heeft het onweer vol over zich heen gekregen, vandaag dus niet nat van zweet door warmte, maar door onweer met regen. Mike weet via een Deense ploeg de motorjas en helm ook al in Valloire te krijgen (echter in ander Hotel als Kathleen zit) rond 20u10 mag Mike eindelijk doorrijden en rond 20u30 hebben we mekaar weer getroffen. Kathleen was de spullen al kunnen ophalen, de 2 hotel lagen maar 200 m van mekaar.
Aangezien Mike als eerste langs de gendarmerie was de weg naar boven vrij, dus snel op de moter want we moesten nog 1,5 u rijden voor we aan onze slaapplek waren. We hebben het begin van de Col Galibier nog in nat weer gedaan. Nadien droogde het wegdek gelukkig op. Wat wel apart was was dat er een megalange file van Campers en auto's in tegengestelde richting ons tegemoet kwamen, deze hadden duidelijk nog geen groen ligt gekregen. Wij konden vlotjes verder rijden. Om 22 u waren we aan onze slaapplek aangekomen.
We hoopte als kers op de taart een blik van de Tour te kunnen meepikken, we kregen een optie om er echt bij te zijn.
We kijken terug op een zeer bijzondere dag vooral voor Kathleen. Een dag om nooit te vergeten!!