2019 07 30 Wandeling door Calanques en bosbrand in de buurt
We beginnen onze trip met een rit door de Calanques met een wandeling richting Belvédère de Sugiton.
Het ondertussen weer warme weer is niet handig voor deze wandeling naar het uitzichtpunt boven de Calanques,
maar met genoeg drank en warme bries in het gezicht komen we toch aan op de gewenste plek.
Vooral langs de kust zijn de mooie blauw / groene kleur van het water schitterend om te zien.
Na wat zoekwerk lukt het ons ook om tot onder in de Calanques te komen, helaas is het dan al na 14u en dan zijn, buiten McDo en Quick, alle eetgelegenheden dicht.
Zelfs die in een supermarkt blijkt niets te willen / kunnen serveren.
We rijden dan maar door en ook Marseille laten we voor wat het is. Om vanuit Marseille naar boven te komen moeten we even door de tunnel (en dus autosnelweg),
we besluiten dan maar een tussenstop te maken in een wegrestaurant, zelfs die kan ons niets van de eetborden maken maar doordat het al 16u is besluiten we dan maar een salade maaltijd uit het koelvak te nemen.
Onze stop bij de mensen van Miramas, waar we in 2003 destijds de eerste opbouw gedaan hebben, valt in het water.
De mensen die ik nog ken blijken in de noordelijke site (St Witz) te zijn, dus dan maar gelijk door naar onze slaapplek.
Op ruim 60 km voor het einde zien we al een rookpluim opstijgen, zijn ze weer aan het staken en verstoken ze wat autobanden ????
Er blijkt meer aan de hand, zoveel zelfs dat we blusvliegtuigen zien passeren. Uiteindelijk tellen we er 7.
Als waardige ramptoerist onze slaapplek even gelaten voor wat het is en gaan kijken of we iets meer kunnen zien als enkel ver tussen de bomen.
We komen terecht op een plek die veilig is en goed uitzicht geeft, op sommige momenten zien we de vlammen boven alles uitkomen.
De vliegtuigen blijven elke 15-20 minuten nieuwe aanvoer lossen die door het commandant vliegtuig aangeduid wordt.
Dit blijft de hele tijd rond de brandhaard cirkelen.
Een aantal keren zien we de vliegtuigen dalen, maar verdwijnen ze in de rook voordat we kunnen zien als ze hun lading water droppen.
Ook hier is het dom geluk, of gewoon lang genoeg gewacht.
Bij onze laatste poging dat we willen zien is de aanvliegroute exact over ons hoofd en de dropzone vlak voor ons.
We kunnen dus alles goed bekijken.
Ondertussen is het wel al 20u30 en rijden we nog de laatste 12 minuten naar onze B&B, koffers droppen en dan nog avondeten.