Deze morgen ziet het weer al een stuk aangenamer aan. We beginnen vandaag weer tussen de bomen en is het landschap relatief vlak, na het linksaf draaien een nieuwe vallei in gaat de klim beginnen.

Het aparte is dat een soort boom, een dikke stam van onder heeft maar op een bepaalde hoogte schijnbaar tegen een plafond aanloopt en een soort dak heeft met enkele takken naar de zijkant.

Als we aankomen bij een eerste berghutje zien we regen en zonneschijn, maar geen regenboog. Na een stevig stuk chocoladetaart zetten we onze tocht voort, echter maar voor korte duur, een donkere en vooral regenwolk komt door het dal omlaag en Mike ziet net op tijd een overhangende rots waaronder we kunnen schuilen. Echter voordat Bert er ook kan onder staan hebben we bezoek van een Tjech die al helemaal van Bonifatius onderweg is.

Na ruim 20 minuten is het ergste voorbij en trekken we verder. Dat het hier vaker guur is blijkt uit de resten van de vorige brug die we iets verder zien bij het oversteken van de nieuwe brug.

Vanaf daar kunnen we diep het dal inkijken en zien we dat achteraan in het dal het wit is. Ruim 2 uur later staan we ook in de sneeuw. Net onder de pas is ook een refuge.

Binnen is het erg druk omdat de meesten zich aan het opwarmen zijn, hier staat namelijk wel een kachel aan. Hierdoor is het gezellig en gebruiken we die tijd om onze meegekregen picknick op te eten.

Buiten zien de tentjes hier er wel belabbeld uit, gelukkig moeten wij verder en hopen we op beter materiaal.

Gelukkig heeft er nog iemand voor ons de route in tegengestelde richting gelopen zodat we het pad niet zelf moeten zoeken.

Een laatste foto aan de sneeuwkant om erna aan de andere kant te beginnen aan de afdaling. Niet speciaal steil maar wel over schuin liggende platen wat het met de soms nog natte en besneeuwde stukken toch "gevaarlijk" of allesinds moesten we goed opletten waar we de volgende stap zetten.

We dalen weer helemaal af totdat we tussen de bomen zijn. De blik door het dal waarin achteraan nog de zon kan doorschijnen is magnifiek. 

Het venijn zat hem zeker ook nog in het einde, na de lange afdaling op het einde nog een relatief korte maar pittige klim omhoog. 
De 3 ezeltjes staan ons op te wachten dus de refuge is niet veraf.

Er loopt een beek dwars door het tentenkamp, waarbij soms letterlijk de beek onder een tent loopt. Hier staan de ruimte tenten echt kriskras door mekaar, eigenlijk overal waar geen rotsen zijn is een plekje gemaakt. Onze blik vanuit de tent is heerlijk.

Ook bij deze refuge is er geen verwarming binnen, apart als je weet dat de temperatuur nooit meer als 10 graden is voordat het donker is, dus weer warm aankleden voor het eten (wel ruim) te eten en daarna nog even genieten van de zon die schijnt op de onderkant van de wolken.

 

Sommatie van de dag:

Afstand:        16.3 km
Klimmen:      1038 m
Dalen:           1049 m